Pucon

11 februari 2017 - Ancud, Chili

Nu onderweg van Pucon, Puerto Montt naar Ancud op het eiland chiloe. Wederom met de bus, dus tijd om het blog up to date te maken. Nadat wij een tijdje hebben gezocht naar onze hostel, die goed verstopt bleek te zitten, vroeg in de middag Pucon verkent. Leuk, maar nogal toeristisch plaatsje vergelijkbaar met de middellandse zee. Een groot verschil, prominent op de achtergrond, vulkaan Villarica de meeste aktieve vulkaan van Chili en in in de skyline nog 2 vulkanen. Aangezien Gerrit graag een vulkaan wilde beklimmen, maar begonnen met het uitzoeken van een gids. Tegen een redelijke prijs van $75000 per persoon (ca 100euro) konden wij op vrijdag naar boven. Gelukkig had Ellie, onze hostelhouder, ruimte tot en met zaterdag en voorzag zij ons van vele tips. Dag 2 vol goede moed richting het dorp om een bus richting thermas te pakken. We waren wat aan de vroege kant dus eerst nog even bij het strand gekeken. Niet veel te doen daar, aangezien het nogal bewolkt was. Met de gouden tip op zak terug naar het busterminals om een broodje in het beste restaurant te scoren. Op de gok AS besteld. Bleek een broodje vlees met tomaten salsa, guacamole en mayo, fijn.. Terwijl Daan net de eerste hap van het broodje nam, kwam onze bus langs ;-) plannen dus maar omgezet, vandaag rustig aan en waterval vlakbij hostel bekijken, morgen thermas. Tenminste dat was het idee.. De wandeling naar de waterval van een km of vijf, bleek nogal pittig te zijn. Inmiddels was de zon volledig doorgebroken en dan tegen een helling oplopen van 20%, met een gravel wegdek en langs stoffende voertuigen is niet echt rustig. Als zelfs een mercedes het niet redt en achterwaarts terugmoet... De knie van Daan speelde enorm op, wat geen goed vooruitzicht voor de vulkaan was, maar uiteindelijk onder het stof de waterval bereikt. Dag erop vroeg uit de veren om de bus naar Carburgua te pakken voor nog een waterval en de thermas. De waterval was prachtig en de rit per bus tussen de lokale bevolking hilarisch. Vanaf de waterval was het de bedoeling om wederom een busje naar Carbugua te pakken en dan over te stappen op een busje naar de thermas. Tijdens een heerlijk bakje oploskoffie kregen wij het advies een stuk terug te gaan en vanaf daar de bus te pakken. Eigenwijs als wij zijn toch een stuk langs de weg de andere kant opgelopen en een bus laten stoppen. Perfect eigenlijk dat de bussen overal voor je stoppen. Helaas bleken we wel de verkeerde kant op te gaan, maar met behulp van de vriendelijk chauffeur, steenkolen spaans en google translate (zeer vreemde vertalingen af en toe) werden we op de juiste weg gestuurd. Na gedropt te zijn door de bus bij de juiste afslag een stuk gelopen. Aangezien het nog een flink stuk was en wij nog geen bus hadden gezien, duim maar opgestoken en de eerste de beste chileen, vader en zoon stopte voor ons en brachten ons naar de Thermas. De Thermas die we uitgekozen hadden bleek een of ander luxe resort. Liepen we daartussen de sjiek geklede dames en heren in onze wandeloutfit. Aangezien we de kassa voor de spa niet konden vinden de baden maar zo betreden. Lekker aan de rivier in een heet waterbad. Na korte tijd hadden we er beiden genoeg van. Blijkt toch niet ons ding. Dus na een biertje op het terras van het luxe resort weer naar de weg om een bus terug staande te houden. Verliep feilloos, behalve dat deze chauffeur de ambities heeft om Max verstappen te worden. Vele stops later met de bus tot de nok gevuld inmiddels, werd de file voor Pucon met een briljante inhaalactie voorbij gereden. Hierbij schroomde de chauffeur niet om de fietsers en voetgangers van het troitoir te toeteren. Na aankomst een welverdiende hamburger, onmogelijk maar nog lekkerder dan die we tot op heden gehad hadden. Dag erop om 5.30uur eruit, pff vakantie was het toch?. Knie van Daan stevig in de medicaal tape, op hoop van zegen.. Na een wandeling van een half uur richting dorp, vergezeld door enkele van de vele loslopende honden, die wij in elke plaats tegenkomen, met de bus richting de vulkaan. Daar eerst nog eens 10.000peso per persoon betaald om het eerste stuk van ca 1 tot 2 uur te kunnen overslaan en met een stoeltjes lift omhoog. Bijzonder apparaat, zonder enige vorm van veiligheid met een volle rugzak op de buik. En daar gingen we de berg op, vulkaan van 2800mtr. Het eerste stuk over de rotsen, hierbij veel losliggend puin, wat het niet gemakkelijk maakte. Onze leki's (wandelstokken) bleken een uitkomst, de rest had slechts een veel te korte pikhouweel als wandelstok. Nog geen half uur onderweg de eerste 2 uitvallers, waarna ook een derde besloot terug te gaan. Daan haar knie hield het best, voornamelijk vanwege het langzame tempo, kleine stapjes en de leki's. Na een korte pauze en uitleg hoe de pikhouweel te gebruiken bij een val, moesten we het ijs op. Wij kregen te horen dat de leki's gewoon gebruikt konden worden. Vraag me nog steeds af of dit effectief is bij eenval, maar goed... Pittig tochtje met een groep zeurende vrouwen uit Israel achter ons. Gelukkig wisten de gidsen hier prima mee om te gaan. Rugzak af en naar de rand van de krater. Ver in de diepte wat lava en af en toe spuugde hij wat gas. Prachtig uitzicht over Argentinie en Pucon. Net voor wij weggingen twee knallen, waarbij bij de tweede de lava wel een meter of 30 omhoog en de rotsen vlogen hoog boven de krater rand uit. De aanwezige gidsen bleken behoorlijk onder de indruk, dus gauw een stuk naar beneden. Na een korte lunch, mochten we de volledige kleding die wij mee omhoog hadden gezeuld aan en konden wij het eerste stuk glijdend over de gletsjer naar beneden. Aardige adrenaline kick, waarbij je door de snelheid uit de bocht kon vliegen. Gerrit presteerde dit uiteraard maar wist zich feilloos te stoppen met de pikhouweel. Daan die er achteraankwam en een botsing wilde voorkomen lukte dit uiteraard niet, en moest een meter of twee terug omhoog kruipen voor de pickhouweel. Boven de krater vlogen inmiddels 6 condors, prachtig om deze inmens grote vogels te zien vliegen. Laatste stuk van de berg bleek te bestaan uit los grafel. Waardoor de afdaling redelijk vlot ging. Wel werd verteld dat de meeste ongelukken op de afdaling gebeurden en warempel brak een dame haar been. Direct kwamen er allerlei gidsen voorbij rennen die beneden de dame naar de lift moesten sjouwen. Met nog maar een gids de afdaling begonnen. Hij liet ons voorop gaan zodat hij de zeurende dames vooruit kon praten. Hij was inmiddels wel klaar met hen. Bij terugkomst had men een ijskoud biertje klaarstaan en werd het steeds gezelliger. Nu een paar dagen geen bergen om de knie weer rust te geven, zodat over een week de hike in Torres del Paine eveneens een succes wordt. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Rini stegeman:
    11 februari 2017
    Wat een belevenis voor jullie. Mooi hoor..........Knietje van Daan gaat wel over hoor...........na een paar dagen rustig aan doen. Nog veel plezier daar..............
  2. Bianca:
    11 februari 2017
    Die inhaalactie had ik ook wel willen meemaken. Maar wat fantastische om boven op de vulkaan te staan.
  3. Sandra:
    11 februari 2017
    Mooi reisverslag weer! Succes verder! Xx
  4. Anne:
    11 februari 2017
    Leuke verhalen! Keep up the good work!
    Veel plezier en succes verder!
    Enjoy! En pas op elkaar! Xxx
  5. Ellen vd Brink:
    11 februari 2017
    Heeeeeel goed bezig jullie!
  6. Martin overmars:
    11 februari 2017
    Geweldig om te lezen een mooi avontuur zo.